01, maart 2023
Optimale werking
Op jonge leeftijd kreeg ik psoriasis. Ik heb het nu ruim 58 jaar, en zo’n 42 jaar artritis psoriatica. Het hoort bij me, ik weet gewoon niet beter. Niet dat het altijd eenvoudig was, hoor. Toen ik klein was, was er nog maar weinig over psoriasis bekend. En de behandelingen die er waren, beperkten zich tot teerzalf en hormoonzalf. Ik ben als het ware met de ontwikkeling van de behandelingen meegegroeid.
Dankzij een biological en de methotrexaat die de reumatoloog mij heeft voorgeschreven, is mijn huid nu gaaf. Van mijn gewrichten heb ik meer last. Met de medicatie is het goed te doen, maar de pijn is er nooit niet. Het is vermoeiend, maar je went eraan. Jeuk went nooit, en ik ben dan ook heel blij dat ik van de jeuk af ben.
Het is heel fijn dat er medicijnen zijn die ervoor zorgen dat de plekken weg zijn en mijn gewrichten wat minder ontstoken zijn. Maar medicijnen hebben ook bijwerkingen. Niet dat ik de bijsluiters lees, die laat ik voor wat ze zijn. Ik vraag bij een nieuw medicijn aan de apotheker of er iets is waarop ik moet letten, en daar laat ik het bij. Als er zich iets vreemds voordoet, pas dan pak ik de bijsluiter erbij.
Een paar jaar geleden was het zover. Ik kreeg last van een infectie die maar niet overging. Na raadpleging van de verschillende bijsluiters bleek dat een van de medicijnen de boosdoener kon zijn. Voor de zekerheid volgde er nog een onderzoek, waarna het medicijn inderdaad als dader werd aangewezen. Het werd ingewisseld voor een ander medicijn en de bijwerkingen verdwenen.
Een tijdje geleden kreeg ik weer iets. De huisarts stelde al een verwijzing naar een specialist voor, maar ik had de bijwerkingen van een paar jaar geleden nog in mijn achterhoofd. Hoewel ik niets vreemds in de bijsluiters had kunnen vinden, stelde ik toch voor dat ik eerst maar eens een afspraak zou maken met mijn apotheker. Immers, een apotheker weet alles van medicijnen. In de tijd dat een arts zijn basisdiploma behaalt, studeert een apotheker op de samenstelling en werking van de medicijnen die een arts later voorschrijft.
De apotheker heeft een overzicht van al mijn medicijnen, en weet ook welke specifieke werking die medicijnen hebben. Zij concludeerde dat mijn medicijnen stuk voor stuk niet al te ernstige bijwerkingen gaven, maar dat er wel een paar tussen zaten die soms elkaars eventuele bijwerkingen konden versterken. En dat die combinatie wel eens de oorzaak van mijn klachten kon zijn. Ze wist een aantal alternatieven.
In overleg met mijn artsen hebben we de combinatie van mijn medicijnen veranderd. Binnen no time waren mijn klachten verdwenen. Soms is de oplossing van een probleem eenvoudig, als je de weg maar weet.
Daarom lijkt het mij verstandig om, als je een chronische aandoening hebt en meerdere medicijnen gebruikt, af en toe eens met je apotheker om de tafel te gaan zitten om te kijken of alles nog in goede banen loopt. Soms kan het veranderen van het tijdstip waarop je een pil slikt namelijk ook al heel bepalend zijn voor de werking. En een optimale werking willen we toch zeker allemaal?